SIERPIEŃ (Tomasz Budzyński)

Jak przestrzelony sztuczny kwiat
Wracam powoli
Z tej wysokiej krainy
Do Dolnego życia
Które jest moim życiem

Wcześnie spadają liście
Moja twarz nic nie przypomina
Wszyscy już sobie poszli
Nawet ja
Tylko to
Wesołe miasteczko dogasa
I czeka na kogoś
Kto by je zdmuchnął

Okno w pralni jeszcze się świeci
Aniela rozmawia z Królową


***

Jak widać piszę coś. W innej formie niż było będzie. Już.